Niall rozdział 37

*Oczami [T.I]*

Następnego dnia obudziłam się przerażona w objęciach Nialla.Śniło mi się coś strasznego..A mianowicie w snach pojawiał się obraz jak Amber mnie torturuje a potem zabija.To coś strasznego! A mój umysł bardzo szwankuje po ostatnim dniu, a to dlaczego? Bo zabiłam dwie osoby! Jestem morderczynią! Boję się samej siebie...
Niall mówił żebym się nie przejmowała tym, że zabiłam Amber i jakiegoś faceta bo zrobiłam to dla swojego dobra.Może i ma rację ale ja nie mogę przestać myśleć, że dwie osoby nie żyją dzięki mnie.Nie mogę zapomnieć jak wbiłam ich nóż prosto w serce.
Poczułam jak Niall się porusza.Wybudza się ze snu..Po chwilii otworzył swoje powieki, pokazując swoje nieziemskie oczy.Przytuliłam się do niego.Tego mi było trzeba.Chłopak się uśmiechnął i mocno przytulił mnie.Wiedział ,że jestem w rozsypce..
-Kotku, nie przejmuj się tym wszystkim.-Powiedział smutno blondyn.
Widać ,że martwił się o mnie.W głębi duszy dziękowałam Bogu ,że Niall taki jest i ,że dał mi go.Mimo ,że na niego nie zasługuję.
-Nie umiem..-Odpowiedziałam po pewnym czasie.
-Umiesz, tylko uwierz w siebie.
-Nie, nie umiem.Przepraszam..-Powiedziałam to i wyrwałam się z objęć chłopaka.
Wybiegłam ze szpitala i biegłam w stronę mostu.Chciałam skończyć z życiem.Jestem morderczynią ,a taką nie chce być..
Zgubiłam Nialla ,więc ułatwiało Ci to skończenie z życiem.. Po 9 minutach dalszego biegania było widać most.Podbiegłam do niego.Weszłam na drewnianą barierę mostu i jak gdyby nic wskoczyłam do jeziora...

CDN
I jak podoba się rozdział? ;3 nexta może jutro napiszę..A i jakby co 10 komentarzy i piszę nexta!! ;3